Foto: Arxiv surat

25-aprel — Hamid Gʻulom tavallud topgan kun

Shoir dunyoga koʻngil koʻzi bilan qarar ekan, unda faqatgina ezgulikni, yaxshilikni, barkamollikni koʻrishni umid qiladi. Uning bu istagi har bir asariga, satri va soʻziga koʻchib oʻtadi, desak, mubolagʻa emas. «Oh, sening yoshliging menda boʻlsaydi…” Bu misralarni eshitgan va his etgan odamning qalbi beixtiyor yoshlikning masrur tuygʻulari va joʻshqinliklari, bu davrning zavqu shavqi bilan toʻlib toshadi. Taniqli shoir Hamid Gʻulom yoshlikni kuylar ekan, insonni hamisha navqiron boʻlishga, bu navqironlik orqali dunyoni yoritib turishga chorlaydi. Shoirning boshqa bitiklarida ham shunday ezgu tilak ustuvorlik qiladi.

OH, SENING YoSHLIGING MENDA BOʻLSAYDI…

Koʻngil yoshligini har dam qoʻmsaydi,

Oh, sening yoshliging menda boʻlsaydi!

Takror etmas edim bagʻri toshliging,

Oh, menda boʻlsaydi sening yoshliging!

Namuncha yengilsan, namuncha daydi!

Oh, sening yoshliging menda boʻlsaydi!

Boʻlmasdi begʻamlik, bebardoshliging,

Oh, menda boʻlsaydi sening yoshliging!

Tong yulduzi kabi bir on kulsaydi!

Oh, sening yoshliging menda boʻlsaydi,

Oʻtda yondirardim koʻngil gʻashliging,

Oh, menda boʻlsaydi sening yoshliging!

Yurak ilk sevgiga yana toʻlsaydi!

Oh, sening yoshliging menda boʻlsaydi,

Shodlik, koʻklamliging, serquyoshliging

Jahon yoritardi xuddi Yoshliging!

KOʻKLAMLARING

Oʻn sakkiz yosh — oʻn sakkiz koʻklamlaring,

Gul hayotingda gʻanimat damlaring.

Oʻn sakkiz yil — oʻn sakkiz chaqmoq misol,

Doʻstlaring, sirdoshlaring, hamdamlaring.

Ilk muhabbat nozli mehmoning boʻlur,

Mahv etur ishqing gumonu gʻamlaring.

Kunduzi oftob yoʻlingda mashʼaling,

Koʻqda yulduzlar tuningda shamlaring.

Bir nafas tark etmagay tun-kechalar

Tushlaring, orzularing — oʻktamlaring.

Dushmaning hijron boʻlib qolgay mudom,

Doʻstlaring vasl — dardingga malhamlaring.

Sevgi ummoniga yuksakdan otil!

Ishq — hayotingda gʻanimat damlaring.